Bij mijn ‘telefoonboekkunst’ ben ik bezig geweest met het maken van nieuwe composities, d.m.v. ritmes in beeld met grafische componenten. Mijn doel was om de waarde van “prullenbakwaardig” papier te verheffen tot kunst door mijn invloed en de plaatsing van het werk in een museale setting.
Om de massaliteit van informatie weer te geven heb ik er voor gekozen om één groot werk te maken met de maximale hoogte die een telefoonboekpagina toe liet. Dit omdat ik het belangrijk vond om het echte telefoonboek te gebruiken en niet een gedigitaliseerde versie die ik geprint had.
We bestaan tegenwoordig online uit allemaal data, vroeger was dat niet anders, alleen het medium was anders.
